Piramidy od zawsze robiły na mnie ogromne wrażenie, szczególnie wszelkie legendy oraz historie związane z ich powstaniem. Od zawsze fascynowałem się kulturą starożytną – bakcyla złapałem w szkole podstawowej. Od tamtej pory moim marzeniem było odwiedzenie wszystkich piramid na świecie. Jak wiadomo marzenia się spełniają, a swoją pierwszą podróż do Teotihuacan – co w języku Azteków nahuatl oznacza „miejsce, w którym narodzili się bogowie” – traktowałem bardzo sentymentalnie. Miasteczko położone na wysokości 2 300 metrów, oddalone jest godzinę jazdy od stolicy Meksyku. To właśnie tutaj według mitów indiańskich powstał świat, nastąpiło oddzielenie światła od ciemności, powstało Słońce i Księżyc. Żyjącym tu Aztekom zawdzięczamy system religijny, kapłani opracowali kalendarz, według którego liczono czas.

Spacer po Calle de los Muertos, czyli Aleją Umarłych

Prekolumbijskie miasto Teotihuacan według legend zbudowane zostało przez historycznych gigantów (zwanych Quinametin) przed pojawieniem się ludzi. Inne teorie mówią o pomocy obcej cywilizacji. Coś w tym jest, ponieważ spacerując centralną, 2 kilometrową aleją, zwaną również Drogą Umarłych – czułem niezwykłą energię tego miejsca. Aleja ta łączy dwie główne piramidy z Quetzalcoatla czyli Świątynią Pierzastego Węża oraz boga deszczu – Tlaloca. Swoją nazwę zawdzięcza grobowcom oraz świątyniom dawnych władców, które według przybyłych tutaj Azteków się wzdłuż niej znajdują. Według archeologów to niezwykłe miejsce powstało ponad 2 tysiące lat temu i było głównym punktem spotkań wszystkich pielgrzymów ówczesnej Mezoameryki. Wierzono, że to właśnie tutaj narodził się Bóg Słońca. W latach świetności zamieszkiwało je nawet 200 tysięcy ludzi. Do dziś nie wiemy co zniszczyło w X wieku tą wysoko rozwiniętą cywilizację. Odkrycie miasteczka w XV wieku przez Azteków zapisało się w dzisiejsze karty historii. Co jednak działo się tam przez tajemnicze wieki? Kolejnym niesamowitym faktem jest to, że powstałe tutaj budowle zostały wzniesione bez użycia metalowych narzędzi i koła. Pomimo to, konstrukcje przetrwały tysiące lat i zachwycają swoim doskonałym wykonaniem do dzisiaj.

Utopijne miasto z rytualnymi obrzędami

Przybywający tutaj ludzie ze wszystkich zakątków świata próbowali stworzyć utopijne miasto, istny raj na Ziemi. Gdzie głównie panującymi zasadami byłby ład i porządek. Jednak metropolia ta ma również swoją ciemną stronę. Odprawiano tutaj pradawne rytuały przelewając ludzką krew. Złapani ludzie traktowani byli jako pożywienie dla Bogów, których czcił pradawny lud. Były to makabryczne zbrodnie w hołdzie Bogom – ofiarom wyrywano bijące serca. Dowodem tych zbrodni było znalezienie przez archeologów ponad 200 szkieletów, niektórych nawet ze związanymi rękoma. Były to masowe groby rytualnych ofiar. Świadczy to o niesamowitej skrajności żyjącego tutaj ludu, który z jednej strony przestrzegał wszelkich zasad ładu oraz harmonii życia, a z drugiej strony dopuszczał się okrutnych mordów, składając ofiarę swoim Bogom. Według naukowców strategia prehistorycznego ludu opierała się na zasadzie, że dobro ogółu przewyższa dobro jednostki.

Starożytny perfekcjonizm

Prawdziwa nazwa miasta nie jest znana. To naukowcy i archeolodzy posługują się nazwą Teotihuacan, nadaną temu miejscu przez Azteków. Meksykanie zaś nazywają to miejsce po prostu “las piramides”. Mieszkańcy Teotihuacan pomimo, że zbudowali największe miasto w starożytnej Ameryce stanowią największą zagadkę wszech czasów. Nie wiemy skąd pochodzili ani jakim językiem się porozumiewali,. Najbardziej intrygującym faktem jest odkrycie przez naukowców – którzy przybyli tutaj już w XX wieku – planu miasta, który ułożony został według układu gwiazd i względem otaczających to miejsce gór. Jak dla mnie jest to najbardziej fascynująca sprawa. Zaprojektować musiała to jakaś genialna jednostka ponad 2 000 lat temu z matematyczną precyzją bez jakiegokolwiek śladu języka pisanego.

Piramida Słońca (Piramide del Sol)

Jest to trzecia największa piramida na świecie. Widziana na żywo robi ogromne wrażenie, nie tylko swoją potężną masą 3 milionów ton, ale także wysokością 65 metrów. Jej podstawa podobna jest do podstawy Wielkiej Piramidy w Gizie. Wspinaczka na sam szczyt po 243 stopniach to nie lada wyczyn, szczególnie w upalny dzień, które w Meksyku są bardzo częstym zjawiskiem. Z jej wierzchołka podziwiać możemy piękny widok, ale także zbliżyć się do Nieba, spróbować poczuć energię mieszkających tutaj Bogów. To właśnie na szczycie Piramidy Słońca wysłałem w Wszechświat swoje największe marzenia. Mówi się, że wierzchołek budowli sprzyja ich spełnianiu, ponieważ skierowany jest na punkt horyzontu, w którym Słońce wstaje dwa razy do roku: 29-go kwietnia i 12-go sierpnia. Setki ludzi rocznie zbiera się tutaj oczekując duchowego odnowienia. Co roku aby świętować przesilenie letnie oraz zimowe w tak wyjątkowych okolicznościach przyjeżdża tutaj ponad milion osób z całego świata. Bezpośrednio pod piramidą znajduje się tajemnicza jaskinia o długości 100 metrów, której wejście prowadzi do groty pod piramidą. Nie jest to jednak miejsce dostępne dla zwiedzających, a jedynie dla pracujących tutaj archeologów i naukowców.

Piramida Księżyca (Piramide de la Luna)

Nieco niższa od powyższej ok 45 metrów wysokości – czego nie da się zauważyć – ponieważ zbudowana została na wzniesieniu. Wspinanie na sam szczyt jest niedostępne dla turystów. Z jej środkowej platformy rozprzestrzenia sie piękny widok na całe archeologiczne wykopaliska oraz doskonale widać Aleję Umarłych. Jest to również ulubiony widok wszystkich odwiedzających – z tego punktu można uchwycić na fotografii większość znajdujących się tutaj budowli. Przed piramidą znajduje się Plac Księżyca z 12 świątyniami. Uznaje się ten układ (12 świątyń plus piramida) za niebiański, przy którym Aztekowie odbywali swoje rytualne tańce. Według jednej z teorii zakłada się, że z kilku poziomowej Piramidy Księżyca dawni kapłani co wieczór spoglądali w Niebo, obserwując ruchy gwiazd – próbując przewidzieć przyszłość.

Odwiedzając majestatyczny Teotihuacan czułem się niezwykle. To wszystko co dotychczas przeczytałem w książkach historycznych, obejrzałem w filmach dokumentalnych wreszcie mogłem zobaczyć na własne oczy, dotknąć, stać się tego częścią. Wszystko tutaj jest fascynujące, zaczynając od ogromu i perfekcjonizmu budowli, a kończąc na ciekawych legendach. Jest to jedna z najpiękniejszych podróży mojego życia. Jeśli się tam również wybieracie to nie polecam wycieczki w niedzielę, ponieważ wstęp dla obywateli Meksyku jest bezpłatny i tego dnia przybywają oni tłumnie. Najlepszym dniem na spokojne zwiedzanie, bez oblężenia turystów jest poniedziałek – pomimo, że w niektórych przewodnikach widnieje informacja, że tego dnia Teotihuacan jest zamknięty. Bilet wstępu kosztuje 64 MXN ~ 15 PLN (pon-niedz 9:00-17:00), możliwość nagrywania i robienia zdjęć 45 MXN, opłata za parking wynosi 45 MXN ~ 10 PLN. Aby dojechać do Teotihuacan możemy skorzystać z transportu specjalnym autobusem o nazwie “Piramides” odjeżdżającym z Północnego Dworca Autobusowego w Mexico City – koszt bilety wynosi 44 MXN. Naukowcy z całego świata cały czas badają to miejsce. Pomimo zaawansowanych technik oraz sprzętu nie udało im się do końca odkryć wszystkich skrywanych tajemnic. Może to i lepiej. Nie wszystkie tajemnice powinny ujrzeć światło dzienne, bo stracą swój magiczny urok.

Relacja video z mojej podróży do Teotihuacan:

Chciałbym Wam również polecić na koniec świetny film dokumentalny na temat Teotihuacan. Jest to jeden z najlepszych filmów jaki oglądałem na ten temat. Wyjaśniający wiele zagadek, ale także stawiający dużo trafnych pytań. Możecie go obejrzeć na YouTube wpisując hasło “Azteckie piramidy – Film dokumentalny cały film – lektor pl”, klikając w ten link, bądź obejrzeć bezpośrednio poniżej: