Dominikana i plaże Punta Cana

Na swój wypoczynek wybrałem resort Dreams Palm Beach Resort & Spa w Punta Cana. Tak naprawdę wybór nie należał do mnie, ponieważ zostałem zaproszony w ten rajski zakątek świata na ślub marzeń mojej przyjaciółki z Kanady. Był to strzał w dziesiątkę! Punta Cana ma przepięknie białe plaże z turkusowym kolorem wody Morza Karaibskiego. To co najbardziej wyróżnia tutejszy krajobraz to wszechobecne palmy o fikuśnych kształtach. Nigdzie indziej na Ziemi nie widziałem tak finezyjnie powyginanych palm. Większość hoteli na wyspie to ogromne resorty ogrodzone murami, w których znajdziemy wszystko co tylko jest nam potrzebne do błogiego wypoczynku: restauracje tematyczne, kino, bary, baseny, siłownia, sklepiki. Większość turystów nie wychyla nawet nosa poza bramy swojego resortu. Ja polecam codzienny kilkugodzinny spacer plażą wzdłuż morza. Dzięki temu odkryjemy więcej uroków magicznej wyspy. To, że poza murami resortu jest niebezpiecznie, a lokalsi napadają i okradają turystów to mit. Pomimo, że na wyspie panuję bieda (szczególnie w małych miasteczkach) to nie wzmaga ona agresji wśród jej mieszkańców. Kilkukrotnie zdarzyło mi się podczas takiego spaceru kupić od lokalsa kokosa i to wprost z palmy. Za symboliczne kilka dolarów Dominikańczyk wspina się na naszych oczach bez żadnych zabezpieczeń na wysoką palmę, z której czubka maczetą odcina nam kokosa. Następnie odcina jeden z jego końców, w który wkłada słomkę. Pijąc taką wodę kokosową jest najlepszym sposobem na zaspokojenie pragnienia, szczególnie w 35 stopniowym upale. Inną wersją kokosa jest słynny karaibski drink Coco Loco. Również w rozłupanym prosto z palmy kokosie miesza się dużą ilość karaibskiego, ciemnego rumu (czasem też wódki) z sokiem pomarańczowym, kremem z kokosów i bananów.

Alkohol leje się strumieniami!

Będąc na Dominikanie najpopularniejszą opcją jest wykupienie all inclusive w hotelu. Wszystkie hotele zapewniają wysoki standard obsługi oraz nielimitowane jedzenie oraz drinki. Tak naprawdę od rana do wieczora możemy relaksować się na plaży oraz tylko jeść i pić. Wszyscy turyści są wręcz rozpieszczani. Kelnerzy serwują jedzenie z kilku restauracji, plażowych snack barów, czy drink barów wprost pod nasz nos. Mamy możliwość zamawiania nielimitowanej ilości wszelakich alkoholi oraz drinków – jakie tylko sobie wymarzymy – od najpopularniejszych na wyspie “mojito” i “cuba libre” po “banana mama”. Są to o wiele wyższe standardy, niż w jednym z Europejskich kurortów, gdzie podadzą nam jedynie wódkę z sokiem. Na Dominikanie drinki są przyrządzane z najwyższej jakości alkoholi (wódka Absolut, whisky Johny Walker, itd.). Taki serwis jeszcze bardziej potęguje nasze doznania błogiego relaksu pod jedną z wykręconych palemek. Naprawdę możemy poczuć się jak w prawdziwym raju. Tutaj powiedzenie “nasz klient – nasz Pan” nabiera bardzo mocnego znaczenia. Wszyscy kelnerzy oraz cała hotelowa załoga jest wprost na kiwnięcie głową. Pomimo, że całe to nielimitowane dobrodziejstwo mamy wliczone w cenę, powinniśmy pamiętać o napiwkach za każdy serwis. Dolar czy dwa nie pomniejszy znacznie naszego budżetu, a będzie bardzo miłym gestem w stronę lokalnej społeczności. Mówi się, że Dominikana to żyła złota dla sektora hotelowo-turystycznego i podobno turyści z całego świata zostawiają tutaj prawie milion dolarów napiwków. Dla mieszkańców wyspy praca w jednym z hotelów jest jak spełnienie marzeń i postrzegana jest jako największe szczęście.

Najsłynniejszy na świecie karaibski rum

Będąc na Dominikanie grzechem byłoby nie skosztować jednego z najlepszych rumów świata, wytwarzanego lokalnie według najstarszych tradycji, których historia sięga ponad 500 lat. Rum jest jednym z narodowych produktów Dominikany. Mieszkańcy piją go w ogromnych ilościach o każdej porze dnia i nocy – nie ma się co dziwić – skoro kosztuje tu niewiele więcej od piwa. Na wyspie mamy do wyboru kilka rodzajów rumu: Barcelo Anejo i Brugal Anejo (6-letni), Barcelo Grand Anejo i Brugal Extra Viejo  (8-letni) oraz Barcelo Imperial (12-letni). Tutejszy rum wyrabia się z trzciny cukrowej, która jest jedną z najczęściej uprawianych roślin na wyspie. Znajdują się tutaj trzy główne destylarnie rumu Brugal. Jedna w Puerto Plata, dwie pozostałe w San Pedro de Macoris. Fabryka Brugal produkuje rocznie aż 1,5 miliona litrów rumu, Co ciekawe 90% wypijają sami Dominikańczycy, a jedynie 10% przeznaczane jest na eksport – głównie do Niemiec, którzy wypijają każdego roku ponad 80 milionów butelek rumu! Podczas beztroskiego upajania się karaibskim rumem zaobserwowałem bardzo ciekawy zwyczaj. Przyjęło się, że po otwarciu każdej nowej butelki rumu należy odlać odrobinę alkoholu na ziemię – w ofierze dla przodków. Pamiętajcie, że najlepszy dominikański rum jest zawsze na literę “B” – Brugal, Barcelo i Bermudez. Najpopularniejszymi drinkami/koktajlami z karaibskiego rumu są: Cuba Libre – mieszanka Coli i rumu, Piña Colada – sok ananasowy, mleczko kokosowe i rum, Rum Punch – mieszanka soków owocowych z rumem, Coco Loco – mleczko kokosowe z rumem

Mamajuana – karaibska Viagra

Mamajuana (czyt. Mamahuana) jest to najsłynniejszy na wyspie karaibski drink, który składa się z naturalnej mieszaniny ziół , korzeni i kory – zalanych – miodem, karaibskim rumem oraz czerwonym winem. Częstym dodatkiem jest także cynamon, anyż, rodzynki, czy sok z limonki lub cytryny. Dla odważnych są dostępne także wersje tego likieru wzbogacone o ślimaki, mięczaki, ostrygi, ośmiornice czy kontrowersyjny afrodyzjak w postaci penisa morskiego żółwia “Membro de Carey”, który działa jak naturalna viagra. Mamajuanę możemy dostać w każdym miejscu na wyspie, sprzedawana jest w postaci gotowego rumu w butelce, bądź paczuszki z oryginalnym zestawem drewienek i przypraw do samodzielnego przyrządzenia. Jest to lokalne lekarstwo na wszystkie dolegliwości, dodatkowo zwiększające libido, zarówno u mężczyzn jak i kobiet.

Ciekawa prezentacja produkcji dominikańskiej Mamajuany:

Kiedy lecieć na Dominikanę?

Na Dominikanie pogoda dopisuje przez cały rok. Średnia roczna temperatura wynosi około 30 stopni Celsjusza. Pomimo to są okresy, w których możemy być nie miło zaskoczeni. Maj jest miesiącem największych opadów deszczy, a wrzesień huraganów. W miesiącach letnich (czerwiec – sierpień) panuje tutaj bardzo wysoka wilgotność, dochodząca nawet do 95%. Najlepszym okresem do odwiedzenia wyspy jest okres zimowy (grudzień-marzec). Na ten okres przypada właśnie największy sezon turystyczny. Na wyspie dominuje klimat zwrotnikowy gorący z dwoma okresami z większa ilością deszczu: od maja do sierpnia i od listopada do grudnia. Średnia liczba godzin słonecznych w ciągu dnia to od 7 do 8h słońca bez ani jednej chmurki.

Co robić na Dominikanie?

Dominikana to przede wszystkim przepiękne białe plaże z palmami, które sprzyjają rajskiemu odpoczynkowi. Warto także wybrać się na jedną z wycieczek oferowanych przez lokalne biura turystyczne. Numerem jeden powinno być odwiedzenie pobliskiej wyspy Saona! Jest to jedna z najpiękniejszych wysp na jakich stanęła moja blada, europejska stopa. Powyginane palmy kokosowe na plaży, biały piasek, fantastyczny kolor wody i bardzo przyjemna kąpiel w Morzu Karaibskim. To wszystko robi oszałamiające wrażenie. Z podpływających do Saony łodzi słychać jęki zachwytu turystów – “wow”. Jest to najczęściej odwiedzana wyspa w kraju. Dziennie przypływa tu ponad 2,5 tys. osób, co rocznie daje wynik 900 tys turystów. Pomimo tak ogromnego oblężenia wyspie udało zachować się swój dziewiczy urok. Na Saonie obowiązuje zakaz budowy hoteli. Jedyne miasteczko na wyspie – Mano Juan – liczy zaledwie 500 mieszkańców. Wyspa leży na południowym wybrzeżu Dominikany, między La Romana i Punta Cana. Więcej informacji o wyspie Saona (ceny, program wycieczki, atrakcje) przeczytacie klikając tutaj.

Ponadto warto odwiedzić stolicę Dominikany miasto Santo Domingo, które jest jednym z najstarszych miast po odkryciu Ameryki. Krzysztof Kolumb był pierwszym Europejczykiem, który dotarł na wyspę w 1492 roku, napotykając rdzennych mieszkańców wyspy – Indian Taino. Natomiast niecałe 4 lata później w 1496 roku jego brat Bartłomiej Kolumb założył pierwsze osiedle europejskie na kontynencie amerykańskim w Santo Domingo de Guzmán. Szczególnie piękną częścią wartą odwiedzenia jest Zona Colonial (dzielnica kolonialna), w której znajdują się wszystkie pierwsze świeckie i sakralne budowle w stylu europejskim: katedra Santa Maria La Menor, Panteon Narodowy, Muzeum Las Casas Reales, Alcazar de Colon (pałac Diego Kolumba) i Faro a Colon (Mauzoleum Krzystofa Kolumba).

Dominikana – porady i informacje praktyczne

• Na wyspie obowiązującą walutą są peso dominikańskie. Ponadto wszędzie można płacić dolarami amerykańskimi. Lokalne bankomaty wypłacają jedynie w dominikańskiej walucie. Pamiętajmy, że na wyspie trzeba się także targować. Ceny wyjściowe są zawyżone pod turystów, np w lokalnych sklepikach z pamiątkami, czy od sprzedawców cygar na plaży. Targując się możemy obniżyć cenę danego produktu nawet o 50%.
• W całym kraju napięcie wynosi 110 V. Gniazdka są według standardu amerykańskiego. Posiadając europejską wtyczkę jesteśmy zmuszeni do użycia przejściówek.
• Wybierając się na Dominikanę wiza nie jest wymagana dla naszego narodu. Jedyne opłaty jakie ponosimy na lotnisku to 10 dolarów za wjazd oraz 20 dolarów za wyjazd. Jeśli wykupiliśmy wycieczkę z biura podróży koszty te są już wliczone w cenę wycieczki i nie musimy dodatkowo nic płacić. To samo tyczy się linii lotniczych, wiele z nich ma już wliczone te opłaty w cenę lotu. Przy przylocie może być wymagane posiadanie biletu powrotnego. Okres ważności paszportu to minimum 6 miesięcy od daty przekroczenia granicy.
• Na Dominikanie nie ma polskiej ambasady. Państwo podlega kompetencji terytorialnej Ambasady RP w Bogocie (Kolumbia).
• Jeśli chcemy zwiedzić wyspę najlepszym sposobem jest podróż lokalnymi busami. Nie polecam wynajmowania samochodu, ponieważ jeździ się tutaj inaczej niż w Europie, a z przepisami drogowymi bywa różnie. Dochodzi do wielu wypadków drogowych, ponieważ panuje publiczne przyzwolenie na jazdę po alkoholu, a policja rzadko kontroluje przekraczanie prędkości na drodze. Co prawda na Dominikanie rozwinięta jest sieć pociągów, ale nie jest to kolej pasażerska. Służy ona mieszkańcom wyłącznie do transportu trzciny cukrowej.
• Na Dominikanie jest bezpiecznie. Jest to jeden z najbardziej rozwiniętych pod względem turystyki krajów na Karaibach. Lokalsi dbają o turystów i nie pozwalają na jakąkolwiek formę przemocy. Mają świadomość, że to turystyka przynosi im największe dochody. Pomimo to polecam zachować rozwagę i nie paradować poza resortem wieczorową porą obwieszonym złotem, czy z torebką Michaela Korsa 🙂
• Językiem urzędowym jest język hiszpański. We wszystkich turystycznych miejscach bez problemu dogadamy się w języku angielskim.
• Większość ludności kraju stanowią katolicy (79%). Na drugim miejscu znajduje się protestantyzm – 10%. Wśród lokalnej ludności istnieje także animizm (szamanizm) i voodoo (rytuały opętania).
• Na Dominikanie nie są wymagane szczepienia. Nie wolno natomiast pić wody z kranu ani w żadnej postaci wody gruntowej, ponieważ istnieje duże ryzyko zatrucia się amebą. W miejscach turystycznych nie występuje żadne zagrożenie zarażenia się chorobami, musimy jednak uważać jeśli podróżujemy przy granicy z Haiti.
• Powinniśmy zachować umiar w piciu popularnych na wyspie koktajli: piniacolada, coco loco i banana mama. Są one przyrządzane na bazie lokalnego mleka i duża ich ilość może skończyć się kłopotami żołądkowymi.
• Wyspa zamieszkała jest przez dużą ilość węży i pająków. Co prawda żadne z nich nie posiada śmiertelnego jadu, ale należy uważać na bliskie spotkania. Większość węży jest dusicielami, a ukąszenie większości pająków powoduje silne zatrucie pokarmowe
• Uważajcie na lokalnych taksówkarzy – trzeba się bardzo pilnować i nie dać naciągnąć. Niestety większość z nich chce wyciągnąć od nas jak najwięcej pesos. Taksówki z reguły nie mają taksometrów, dlatego najbezpieczniej jest uzgodnić cenę jeszcze przed rozpoczęciem jazdy.
• Jako ciekawostkę dodam, że w północnej części Dominikany odkryto najbogatsze na świecie złoża bursztynu.

Relacja video z mojej podróży do Punta Cana: